#Book_Gutting z Meg Cabot [Pamiętnik Księżniczki, vol.1]


Meg Cabot - kto to taki?

źródło: megcabot.com
Meg Cabot is a #1 New York Times bestselling author of books for both adults and tweens/teens. Born in the year of the Fire Horse (a notoriously unlucky astrological sign) and raised in Bloomington, Indiana, Meg also lived in Grenoble, France and Carmel, California (the setting for her bestselling Mediator series) before moving to New York City after graduating with a bachelor’s degree in fine arts from Indiana University.
After working for ten years as an assistant residence hall director at New York University (an experience from which she occasionally draws inspiration for her best-selling Heather Wells mystery series), Meg wrote the Princess Diaries series, which was made into two hit movies by Disney. While over 25 million copies of Meg’s nearly 80 published books have been sold in 38 countries, Meg’s most proud of the letters she’s received from fans thanking her for helping them to overcome their “dislike of reading.”
Some of Meg’s fan favorites include the 1-800-Where-R-You? series (which has been reprinted under the title Vanished and was made into the Lifetime series called Missing), as well as All-American Girl and Avalon High (on which an original Disney Channel movie was based), and several books told entirely in emails and text messages (Boy Next Door/Boy Meets Girl/Every Boy’s Got One). A fourth book told in this format, The Boy is Back, will be published by HarperCollins in 2016.
Meg’s first ever adult book in the Princess Diaries series, Royal Wedding, was published in 2015, along with a new Princess Diaries series for younger readers, From the Notebook of a Middle School Princess. The 2nd book in the Middle School Princess Series, Royal Wedding Disaster will be available in paperback in August of 2017, as will Book 3 of the series, Royal Crush.
Remembrance, the 7th book in the Mediator series, will be available in 2016. A Mediator novella titled Proposal will be available in January 2016.
Meg Cabot (her last name rhymes with habit, as in “her books can be habit forming”) currently lives in Key West, Florida with her husband and various cats. If you see her husband, please do not tell him that he married a fire horse, as he has not figured it out yet.


źródło: megcabot.com

TŁUMACZENIE


Meg Cabot jest bestsellerową autorką książek zarówno dla dorosłych, jak i nastolatków. Urodzona w roku Płonącego Konia (notorycznie nieszczęśliwy astrologiczny znak) i wychowana w Bloomington, w Indianie, Meg żyła również w Grenoble, we Francji i w Carmel, w Kalifornii (miejsce akcji jej bestsellerowej serii - Pośredniczka) zanim przeprowadziła się do New York City, po ukończeniu Uniwersytetu Indiana z licencjatem ze sztuk pięknych.

Po przerpacowaniu dziesięciu lat jako asystentka dyrektora rezydencji na Uniwersytecie Nowojorskim (doświadczenie, z którego okazjonalnie czerpała inspirację do bestsellerowej serii - Heather Wells), Meg napisała serię - Pamiętniki Księżniczki, która została zekranizowana w dwóch hitowych filmach przez Disney. Podczas gdy ponad 25 milionów kopii blisko 80 opublikowanych książek Meg zostało sprzedanych w 38 krajach, Meg najbardziej dumna jest z listów, które otrzymuje od fanów dziękujących jej za pomoc w przezwyciężeniu "niechęci do czytania".

Ulubione serie jej fanów to seria 1-800-Jeśli-Widziałeś-Zadzwoń (która została przedrukowana pod nazwą Vanished i zekranizowana, jako serial na Lifetime pod nazwą Missing), Dziewczyna Ameryki i Liceum Avalon (na której bazował oryginalny film Disney Channel) oraz kilka innych książek opowiedzianych w całości w formie emaili i wiadomości tekstowych (Boy Next Door/Boy Meets Girl/Every Boy's Got One). Czwarta książka opowiedziana w tej formie, The Boy is Back, zostanie opublikowana nakładem wydawnictwa HarperCollins w 2016.

Pierwsza książka Meg Cabot dla dorosłych w serii Pamiętniki Księżniczki, Royal Wedding, została opublikowana w 2015, wraz z nową serią Pamiętników Księżniczki dla młodszych czytelników, From the Notebook of a Middle School Princess. Druga część serii, From the Notebook of a Middle School Princess, będzie dostępna w sierpniu 2017 roku, tak samo jak część 3 serii Royal Crush.

Remembrance, 7 książka w serii Pośredniczka, będzie dostępna w 2016. Nowela z serii Pośredniczka pod tytułem Proposal bedzie dostępna w styczniu 2016.

Meg Cabot (jej nazwisko rymuje się z habit (nawyk), tak jak "[czytanie] jej książek może stać się nawykiem") obecnie mieszka w Key West, na Florydzie z mężem i różnymi kotami. Jeśli zobaczysz jej męża, proszę nie mówi mu, że poślubił ognistego konia, ponieważ na razie tego nie odkrył.

"Pamiętnik księżniczki 1"



Poznajcie Mię Thermopolis. Właściwie to Amelię Mignonette Grimaldi Thermopolis Renaldo. Nastolatkę, która, wbrew własnemu przekonaniu, nie wtapia się w tło. Z burzą dzikich włosów na głowie, spoglądając na rówieśników z imponującego metra siedemdziesiąt pięć żyje codziennością, którą wypełnia obwód w biuście, połknięte skarpetki i przystojni chłopcy. Do czasu, aż dowiaduje się, że... jest księżniczką.

Bądźmy szczerzy, każdy ma swoją wytrzymałość! I nie każdy pragnie być częścią jakiejkolwiek rodziny królewskiej. Mia jest jedną z tych osób.

Odkładając na Greenpeace, odbierając nauki u apodyktycznej babki i usiłując przetrwać w szkolnej dżungli, dziewczyna ma prawo mieć problemy. W końcu to księżniczka! 

Zresztą... przekonajcie się sami.

Ulubione cytaty:
Tata ma w gruncie rzeczy dużo wspólnego z kapitanem Picardem. Jest blady, łysy i musi rządzić niedużą grupą pospólstwa.
Czy moje życie nie jest już wystarczająco paskudne? Jestem brzydka, a na dodatek mam zostać księżniczką. Czy do tego wszystkiego mój nauczyciel algebry musi meldować o moich ruchach? 
Widocznie nie ma nic złego w tym, że książę ma nieślubne dziecko, ale jeśli jesteś zwyczajnym człowiekiem, nie licz na pasztet z gęsich wątróbek.
Gdzie się podziały babcie, co pieką dla ciebie ciasteczka i mówią ci, jaka jesteś słodka? Takie już moje szczęście, że dostała mi się babcia, która wytatuowała sobie kreski na powiekach i mówi mi, że to ja wyglądam jak dziwka.
Czy wszystko w porządku? W porządku? Chwileczkę, niech się zastanowię... moja mama romansuje z moich nauczycielem matematyki, z którego to przedmiotu jestem zagrożona, tak przy okazji. Najlepsza przyjaciółka mnie nienawidzi, mam czternaście lat i jeszcze ani razu nie byłam na randce, nie mam biustu, i, ach, drobiazg, właśnie się dowiedziałam, że jestem księżniczką Genowii. 

"Pamiętnik księżniczki 2. Księżniczka w świetle reflektorów" 


 Światło reflektorów jeszcze nigdy nie było tak niekorzystne. Mia coś o tym wie. W końcu rzadko zdarza się, że na jedną dziewczynę przypada tyle nowych, nieoczekiwanych, a przede wszystkim niepożądanych, zdarzeń. 

Najpierw ciąża (cudza, spokojnie!), następnie tajemniczy wielbiciel, który okazuje się kimś innym niż być powinien, by wszystko to przypieczętować wywiadem stulecia. Księżniczka Mia opowiada o szkole, podziałach społecznych i rodzinnych sekrecikach.

Czy mogło być jeszcze gorzej? 

Nawet nie pytajcie.

Przepis na "jeszcze gorszy" rozwój wydarzeń:

1 cioteczny brat z Indiany
1 ślub
1 nieprzejednana Grandmére
1 billboard ze zdjęciem w bieliźnie

Ulubione cytaty:
Zaczynam sobie zdawać sprawę, że głęboki w moim życiu - jak do tej pory - jest jedynie kompletny i całkowity brak jakiejkolwiek głębi.
(...) to śmieszny widok: amazonka o wzrośnie metr siedemdziesiąt pięć, z płaskim biustem, buszująca na wolności po szkolnym korytarzu.
Czemu tak okropnie kłamię? No bo przecież ja nie umiem powiedzieć prawdy w najprostszej sprawie. Na litość boską, podobno jestem księżniczką. Która księżniczka kłamie ile razy otworzy usta?
[Grandmére] Posłuchaj. Naprawdę mnie zadziwiasz. Przecież zawsze mnie uczyłaś, że księżniczka musi być silna. Przecież mówiłaś, że niezależnie od napotkanych przeciwności losu musi zachować odważne spojrzenie i nie wolno jej kryć się za własnym bogactwem i przywilejami. (...) Księżniczka (...) nigdy nie zostawia swoich gości samym sobie.

"Pamiętnik księżniczki 3. Zakochana księżniczka"


Mogłoby się wydawać, że Mia wiedzie zwyczajne życie, którego doświadcza każda przeciętna nastolatka. Chodzi do szkoły, uczy się, uczęszcza na zajęcia pozalekcyjne. Ma ulubionego zwierzaka i garść przyjaciół.
Tymczasem pozory mylą, a pobieżny opis wprowadza w błąd.

Mia nie jest przeciętną dziewczyną a spadkobierczynią tronu Genowii. Uczy się do niezwykle ważnych egzaminów semestralnych i uczęszcza na lekcje etykiety u swojej despotycznej babki. 
Przyjaciele... owszem, jest ich kilku, w tym jeden najważniejszy, najbardziej pociągający. Michael. Brat jej najlepszej przyjaciółki, a co za tym idzie, nieosiągalna partia.

Życie Mii nie jest trudne, ale bez wątpienia wyboiste i pełne nieoczekiwanych zwrotów, których nie powstydziłby się reżyser najbardziej kasowych filmów akcji.
Ulubione cytaty:
(...) sama świetnie zdaję sobie sprawę, że przy wzroście metr siedemdziesiąt pięć, bez żadnego widocznego, biustu, ze stopami w rozmiarze rakiet śnieżnych i włosami sterczącymi mi na czubku głowy jestem największym dziwadłem w pierwszej klasie Męskiego Liceum imienia Alberta Einsteina (koedukacyjnego mniej więcej od  1975 roku), niespecjalnie lubię, żeby przypominały mi o tym dziewczyny, które nawet nie starają się odkryć, że pod tą fasadą mutanta bije serce człowieka, który po prostu stara się, tak samo jak wszyscy inni ludzie na tym świecie, osiągnąć pewien stopień samorealizacji.
Dlaczego? Dlaczego muszę mieć na karku najlepszą przyjaciółkę, która jest tak ewidentną socjopatką?
Boże, co ja złego zrobiłam, że pokarało mnie taką babką? Poważnie. (...) Mnie się dostała babcia z bezwłosym pudlem i pierścionkami z dziewięciokaratowymi brylantami, której największą radość sprawia znęcanie się nade mną.
Och, Michael... 
Sprawiłeś, że me serce 
Stało się podzbiorem rozłącznym. 
Dlaczego nie dostrzegasz, 
Że jest na przeznaczone 
Stworzyć zbiór uniwersalny? 
Przecież sam zmieniłeś moją duszę 
W zbiór 
Podzbiorów niepustych 
Nie chce mi się wierzyć, 
Że nasza miłość ma stać się zbiorem 
Elementów rozłącznych 
Już raczej 
Jednością -  
Równą połączeniu 
Ciebie i mnie.
Bóg mi świadkiem, że w Liceum imienia Alberta Einsteina nie ma takiej osoby, która chciałaby dawać mi kwiaty. No, chyba że umrę, a oni będą mogli rzucać je na mój grób ze słowami: "Niewielka strata, Miss Thang".
Nie jesteś nieudacznikiem, Amelio - powiedziała Grandmére. - Jesteś księżniczką. A księżniczki nie uciekają, kiedy sprawy zaczynają się komplikować. Księżniczki prostują plecy i z podniesioną głową wychodzą naprzeciw katastrofie, która je czeka. Dzielnie i bez skarg.

"Pamiętnik księżniczki 4. Księżniczka na dworze"


Księżniczka ma wiele obowiązków. Można odnieść wrażenie, że mnożą się one z każdym miesiącem, tygodniem i dniem. Mia wie to z własnego doświadczenia.

Przebywając w Genowi albo doświadcza nieprawdopodobnej nudy, albo nie znajduje chwili, by złapać oddech. Do tego wszystkiego musi znaleźć idealny prezent dla swojego chłopaka - Michaela, a powrót do NY już niedługo.

Na dodatek w domu nie znajduje nawet chwili odpoczynku. Nadchodzi bal, w którym Grandmére zmierzy się ze swoją własną Laną Weinberger, a pierwsza prawdziwa randka Mii z Michaelem jest zagrożona. 

Gdyby tego było mało, Mia nie może odnaleźć swojego talentu. Powinien być oczywisty, ale to, co jej dotyczy, nigdy takie nie jest.

W końcu jest księżniczką.

Ulubione cytaty:

Wygląda na to, że nawet z pryszczem nie umiem sobie sama poradzić. Jak ja kiedykolwiek zdołam rządzić całym krajem?

DNA bywa takie niesprawiedliwe.

(...) księżniczka przede wszystkim ma obowiązki względem narodu. Sprawy jej serca, utrzymuje Grandmére, muszą zawsze znaleźć się na drugim miejscu.

(...) kiedy chodzi o naszych mężczyzn, my, kobiety z rodu Renaldich, nie ryzykujemy. Gramy ostrożnie.

Chociaż może nigdy się nie przekonam, co tak naprawdę jest moim ukrytym talentem - nawet jeśli jakiś posiadam - to talent Grandmére jest aż nadto oczywisty. Klaryssa Renaldo ma absolutny dar rujnowania mi życia.

Żałuję, że nie jestem księżniczką Leią zamiast sobą, księżniczką Mią. wolałabym, żeby nad głową wisiała mi Gwiazda Śmierci niż ten czarno-biały bal.

Tylko osoba dużego formatu jest w stanie się przyznać, że popełniła błąd (...).


"Pamiętnik księżniczki 4,5. Akcja księżniczka"


To miał być romantyczny wyjazd. Całowanie, obściskiwanie i wszystkie te aktywności, które wymagają ustronnego zakątka oraz dwojga zakochanych. 

W końcu, co jest bardziej romantycznego od pomocy ubogim w mrocznych i tajemniczych lasach Zachodniej Wirgini? Okazuje się, że wiele, naprawdę wiele, innych rzeczy.

Miejska księżniczka mierzy się z wszelkiego rodzaju robactwem, ciężką pracą i brakiem udogodnień technologicznych. Natura traci wszelki romantyzm. Pozostają kukurydza, insekty i wybite młotkiem dziury.

Ale Mia nie traci optymizmu. Młoda księżniczka krok po kroku zadamawia się w nowym otoczeniu, a gdy napięcie sięga zenitu, na jej ratunek przybywa najmniej oczekiwany obrońca. Albo raczej obrończyni.

Ulubione cytaty:
O wiele łatwiej pasjonować się ochroną środowiska, kiedy się mieszka w mieście, gdzie nie ma tyle robactwa, niż kiedy jest się na wsi, gdzie człowieka praktycznie zjadają żywcem. 
(...) chociaż Zachodnia Wirginia jest w porządku i tak dalej, to prawdą jest, co mówi Dorotka w Czarnoksiężniku z krainy Oz, a mianowicie, że nie ma jak w domu.

"Pamiętnik księżniczki 5. Księżniczka na różowo"



Myślicie, że codzienność księżniczki wypełniają bale i bankiety? Nie moglibyście być w większym błędzie. Życie Mii wypełniają: szkoła, miłość i ciężarna matka. Nie ma w nim miejsca na zabawę, jeśli dodać do tego lekcje etykiety u kochanej apodyktycznej babki. 

Jednak jest taki dzień w roku. Wydarzenie szkolne zwane Balem Maturalnym, które pozwoliłoby Mii na chwilę beztroski. Tylko jak zmusić swojego chłopaka, by poszedł na tak masową i banalną potańcówkę? Dla księżniczki nie ma rzeczy niemożliwych.

Pod drodze musi jedynie pokłócić się z przyjaciółką, zakończyć strajk, który wywołał miniaturowy pies Grandmere i zaleczyć złamane serce rosyjskiego skrzypka.

Nic, czemu by nie podołała. W końcu to pestka w porównaniu do rządzenia całym krajem.

Ulubione cytaty:
(...) pies mojej babci bierze prozac. (...) Gdybym to JA musiała mieszkać z Grandmére, też bym sobie TOTALNIE wylizała włosy do gołej skóry.
To naprawdę trochę męczące, kiedy twoja najlepsza przyjaciółka i twój chłopak są geniuszami. Przysięgam, ledwie za nimi nadążam. Ich umysłowa gimnastyka zupełnie mnie przerasta.
(...) Gruby Louie nie poradziłby sobie z dzikimi psami, w pożarze najprawdopodobniej by zginął, nie odróżniłby dropsa od dziury w ścianie i nie miałby pojęcia, że trzeba wcisnąć klawisz z numerem pogotowia, gdybym straciła przytomność.
Biedny Borys! Wyobrażacie sobie, że on uważa Lilly za dzikiego mustanga? Dzika pieczarka, to już prędzej. Ale MUSTANG? Nie sądzę.

O Mii


Zastanawiam się, co sądzicie o Pamiętnikach Księżniczki po zapoznaniu się z postem. Wielu zapewne uważa, że to głupie (żeby nie powiedzieć, prostackie) książki, które zamiast uczyć, otumaniają młodego czytelnika. Mam jednak nadzieję, że ci, którzy naprawdę wczytali się w każdy opis i cytat, dostrzegli, że Mia urzeka i wzbudza sympatię. 

Jest zwyczajną nastolatką. Obawiam się, że wiele z nas mogłoby się z nią utożsamić, choć w różnych aspektach i nie zawsze tych pozytywnych. Jest wyjątkową bohaterką, ponieważ wymyka się wszystkim ramom i stereotypom, jednocześnie pozostając autentyczną. 

Prawda jest taka, że Mia jest bardzo zakompleksiona. Dusi w sobie uczucia, a gdy już wybucha, to wylewa się z niej istny potok słów. Ma niezwykle rozwiniętą empatię i w ogóle nie jest samolubna, ale za to dość strachliwa i histeryczna. Wszystko nadmiernie analizuje, próbując rozłożyć każdą sytuacje i słowo na części. Pozornie niewiele ma w sobie z księżniczki. Postrzega siebie jako nieopierzone pisklę. Tymczasem wciąż nie zauważyła, że przeistacza się w łabędzia.

Jest osobą, z którą bardzo łatwo się przyjaźnić, ponieważ nie obarcza przyjaciół swoją osobowością. Jest wrażliwa i zamknięta w sobie, ale budzi się w niej lwica, gdy widzi niesprawiedliwość i zło. Rozpaczliwie szuka akceptacji, nie tylko cudzej, ale również własnej.

Bycie księżniczką postrzega jako ciężar, który musi dźwigać co dnia. Jej myśli i zapiski wielu może odebrać jako infantylne. Ja będę ich bronić, ponieważ nikt mi nie wmówi, że w wieku piętnastu lat jego umysł obierał ścieżki wyłożone poezją. Dzienniki Mii są prawdziwe i szczere. Autentyczne. Dlatego tak łatwo się je czyta. I z taką przyjemnością.

Forma - dziennik/pamiętnik


Dziennik/pamiętnik nie jest popularny pośród autorów książek młodzieżowych. Bardzo trudno przypomnieć sobie, jak to było mieć kilkanaście lat. Granica wiekowa sprawia, że wydana pozycja może okazać się hitem lub kompletną porażką. "Pamiętniki Księżniczki" to prawdziwy sukces. Jest to seria, która wiele pokoleń dziewczynek wprowadziła i wprowadzi w młodą dorosłość, czyli nastolęctwo. 

Meg Cabot trafiła w serca wielu nastolatek, które szukały sprzymierzeńca w świecie, który wydaje się tak nieprzyjazny, obcy i pełen oczekiwań. Znalazły go w Mii - równie niezręcznej, zakompleksionej i pięknej wewnętrznie jak one. 

Wracając do tej serii po latach, mam wrażenie, jakbym dopiero wczoraj przerwała lekturę. Mia zagościła w moim sercu wiele lat temu i wciąż zajmuje należne jej miejsce. Jest moją towarzyszką i przyjaciółką. Teraz traktuje ją z lekką pobłażliwością, co nie zmienia faktu, że wciąż potrafi mnie pozytywnie zaskoczyć, a jej codzienne przygody pochłaniają mnie bez reszty.

O dojrzewaniu


"Pamiętniki Księżniczki" to książka o charakterach młodych ludzi, ich walce o pozycje w szkole. Cała seria tworzy nie tylko obraz dorastania młodej dziewczyny, której życie wzbogacono o książęcy tytuł, ale również umożliwia wgląd w umysł nastolatków, którzy wciąż, niczym obcy gatunek, pozostają niezrozumieni przez społeczeństwo. Meg Cabot wzbogaciła książkę o najróżniejsze postacie, te dorosłe, jak i młodsze, których osobowości odcisnęły wyraźne piętno zarówno na Mii, jak i na czytelniku.

Jeżeli nie czytaliście "Pamiętników Księżniczki", zapewniam, że wiele straciliście. Jednak wciąż możecie uzupełnić zaległości!

Kryśka

CONVERSATION

0 komentarze:

Prześlij komentarz

Back
to top